Mijn zoute zoen - Gerda van Erkel

 

Tijdens mijn zoektocht in de bib stootte ik op het boek ‘Mijn zoute zoen’ van Gerda van Erkel. De korte inhoud sprak me wel aan. Normaal neem ik niet snel een boek met zulk thema, maar ik was benieuwd hoe de schrijfster zware ziekten als obesitas en mucoviscidose naar voren bracht in een jeugdboek. Ik besloot het boek een kans te geven. 

Het verhaal speelt zich voornamelijk af in het Zeepreventorium van De Haan en wordt verteld vanuit drie verschillende standpunten. Het boek is geschreven in de ik-vorm waarbij de personages afwisselend over hun leven en gevoelens vertellen. 

Kobe heeft obesitas en doet zijn uiterste best om af te vallen. Tijdens zijn verblijf wordt hij verliefd op Nienke, die lijdt aan mucoviscidose. Nienke geeft haar ziekte een bijnaam, ‘Cisse’, vernoemd naar een denkbeeldige slang die haar stilaan wurgt met giftige slijmen. De taaie slijmen zijn kenmerkend voor mucoviscidose. De levenskansen van Nienke liggen niet hoog, waardoor ze worstelt met haar relatie met Kobe en zich afvraagt of het wel eerlijk is tegenover hem. 

Steffi lijdt ook aan obesitas en is nieuw op het Zeepreventorium. Ze wordt de kamergenote van Nienke. In het begin vinden ze elkaar niet erg aangenaam, maar doorheen het boek wordt hun vriendschapsrelatie steeds sterker. 

 

Ik verwachtte een niet al te zwaar geschreven boek met een komische toets. Ik vermoedde dat Van Erkel het ‘tieneraspect’ van de personages zou laten spreken door hen dagdagelijkse gevoelens en ervaringen te geven, naast de focus op hun ziekten. Het boek was vlot en aangenaam geschreven en voldeed aan mijn verwachtingen. Gerda Van Erkel slaagt erin een mooi liefdesverhaal te schrijven waarin de ziekten sterk naar voren komen, maar niet het hele verhaal beheersen. Je krijgt als lezer een duidelijk beeld van hoe de personages hiermee omgaan. Naast een ernstige ondertoon is er ruimte voor liefde, grappen en andere emoties waarmee tieners kunnen worstelen. Het is een mooie manier om jongeren te laten kennismaken met deze ziekten en hun kijk hierop te verduidelijken of bevestigen.

 

Ik koos met dit boek voor een genre dat me minder aanspreekt, maar het werd een verrijkende ervaring. Het verhaal lijkt vrij voorspelbaar, maar krijgt toch een verassende toets. Dit boek is een blikopener geweest die mijn leeservaring positief beïnvloed heeft. 


Tot snel en hou je blik open! 


Yanthe

Reacties

Populaire posts van deze blog

Wat vraag je nu eigenlijk? Over vragen stellen bij teksten – vaktijdschrift Fons

Reacties op andere blogs (2)

10 tips voor onderwijs Nederlands online - vaktijdschrift Fons