Duivelskruid - Marita de Sterck
Toen ik een boek moest kiezen uit de categorie ‘Young Adult’, ging mijn voorkeur al snel uit naar ‘Duivelskruid’. De korte inhoud sprak me aan en daagde me uit om verder te lezen. Ik wist op voorhand niet goed wat ik moest verwachten, maar ik was wel nieuwsgierig.
In het begin had ik wat moeite om in het verhaal te komen.
De proloog beschrijft hoe Yara haar grootmoeder Omatan wast na haar overlijden. Ze hadden een sterke relatie met elkaar. Omatan, die eigenlijk Tanne heet, is een kruidenvrouw die ook een bijzondere band heeft met ‘de duivel’. Dit proloog blijkt een flash forward te zijn, waarna je terug in de tijd gestuurd wordt. In de hoofdstukken zelf wordt het leven van Omatan, en in mindere mate dat van Yara, van vooraf aan beschreven. Gaandeweg kom je meer te weten over vriendschap en liefde, maar ook over geheimen van de verschillende personages.
Na enkele hoofdstukken zat ik echt in het verhaal en las ik graag verder. De schrijfstijl was aangenaam en vlot.
Het boek bevat een goede spanningsopbouw. Je bent als lezer benieuwd hoe de zaken zich verder zullen ontwikkelen en welke geheimen nog naar boven zullen komen. Naar mijn gevoel mochten sommige onderdelen wel wat dieper uitgewerkt worden. Zo verdwijnt het verhaal van Yara wat naar de achtergrond, en blijven bepaalde zaken uit het verleden nog onduidelijk. Ik had soms ook moeite om het boek goed te situeren in tijd, aangezien er tamelijk wat sprongen in het verhaal gemaakt worden.
Het boek sprak me minder aan dan ik verwacht had. Ik miste vooral diepgang en details die het verhaal meer zouden dragen. Ik vond het niet slecht, maar ik denk niet dat ik het onmiddellijk terug zou willen lezen.
Tot snel en hou je blik open!
Yanthe
Dag Yanthe
BeantwoordenVerwijderenIk heb een gelijkaardige indruk van het boek. Het boek sprak me eerst volledig aan doordat het een leuke cover had en ook de omschrijving van de inhoud me aansprak. Toen ik eenmaal begon te lezen was tijd, ruimte en persoon niet altijd duidelijk. Ook de gebruikte taal vind ik minder toegankelijk. Ik zou het boek daarom ook niet aanraden aan medestudenten of eigen leerlingen. Ik las reeds al een heleboel jongerenboeken en dit valt voor mij tot een van de mindere boeken, maar dat is natuurlijk persoonlijk.
Daarnaast wil ik al even zeggen, dat je een toffe blog hebt en er duidelijk mee bezig bent. Een inspiratie om zelf mee aan de slag te gaan.
Veel liefs,
Lotte G.
Dag Yanthe
BeantwoordenVerwijderenZelf heb ik dit boek ook gekozen op basis van de cover en de flaptekst. In tegenstelling tot jou hou ik er persoonlijk wel van dat er gewerkt wordt met flashbacks en flashforwards. Op deze manier ervaart de lezer het verhaal in verschillende tijdsgeesten, maar dat is natuurlijk mijn persoonlijke mening.
Om terug te komen op het feit dat je moeilijkheden hebt om het boek te situeren in de tijd, denk ik dat we ons in twee tijdsperiodes bevinden. Enerzijds de eerste helft van vorige eeuw, toen Tanne jong was, en anderzijds onze eigen tijd, waarin het verhaal vanuit het perspectief van Yara verteld wordt. Op de flaptekst wordt bovendien ook beschreven dat Tanne opgroeit op een boerderij in de eerste helft van vorige eeuw, vandaar dat ik deze tijdsperiode voor mijn ogen had. Wel geef ik je gelijk dat je puur op basis van het verhaal moeilijk de tijdspanne kan achterhalen waarin het verhaal zich afspeelt.
Tot slot deel ik jou mening wat betreft de spanningsopbouw. Het hele boek wil je als lezer te weten komen wat Tanne op haar kerfstok heeft én dat het zo erg is dat haar dochter en kleindochter haar nooit meer willen zien. Op het einde van het boek verklaart Tanne welk geheim ze met zich meedraagt en sterft ze. Daardoor is de cirkel rond en dat vind fijn als lezer.
Groetjes!
Frédéric Troonbeeckx