Mijn culturele blikopener - Yanthe Asselbergh

Ik kijk graag naar thrillers en detectives op televisie, maar ik grijp niet gauw naar dit genre in de literatuur. Voor mijn boek naar keuze besloot ik het echter een kans te geven. Toen ik in onze boekenkast ‘De ontvoering’ van John Grisham tegenkwam, sprak de korte inhoud mij wel aan. De leeftijdscategorie bedraagt 11 tot 13 jaar, en sluit dus mooi aan bij de leeftijd van mijn leerlingen. Verder zou ik met dit boek mijn eigen leeservaring kunnen verrijken, dus zonder veel verwachtingen begon ik te lezen.   Het verhaal gaat over Theodore (Theo) Boone, een 13-jarige student en zoon van twee advocaten. Theo is gefascineerd door de rechtbank en zijn ultieme droom is om zelf advocaat te worden. Op een ochtend wordt Theo uit zijn bed gehaald door de politie. April Finnemore, een van Theo’s beste vriendinnen, blijkt ontvoerd te zijn. Theo is de laatste persoon die contact had met haar. Hij besluit zelf op zoek te gaan naar April, maar dat is met tegenzin van de politie. Zal Theo April ku...

Schrijven is een belangrijk onderdeel van de Nederlandse taal. Als leerkracht Nederlands zal ik hier zeker mee geconfronteerd worden. Toen ik dit artikel tegenkwam over effectieve feedback geven bij schrijfvaardigheid, was ik benieuwd naar de inhoud. Onlangs stelde ik als opdracht een ‘rubric’ voor feedback bij een schrijftaak op. Het bleek moeilijker dan gedacht om alle aspecten samen te voegen, en hieraan een adequate beoordeling te koppelen. Ik ben benieuwd welke kapstokken het artikel zal aanreiken, die mij kunnen helpen om hiermee aan de slag te gaan.   Een eerste begrip dat aangehaald wordt is ‘modeling’. Ik had hiervan al eerder gehoord, maar niet in functie van schrijfvaardigheid. De bedoeling is dat de leerkracht een stuk tekst schrijft en luidop in de ik-persoon het denkproces weergeeft. Hierdoor zullen de leerlingen zicht krijgen op de manier van denken van de leerkracht. Ik vraag me af of leerlingen hier effectief iets uit zullen opsteken. Ik kan me inbeelden dat sommig...

Groot nieuws gisteren op radio, televisie en in de kranten: de eerste versoepelingen voor het onderwijs zijn er. Vanaf 15 maart mogen leerlingen uit het lager en secundair onderwijs weer op daguitstap. De uitstap moet gebeuren binnen de klasbubbel, en op voorhand moet een risicoanalyse plaatsvinden. Voor andere versoepelingen is er nog geen ruimte, maar het is een eerste stap in de goede richting.  Ben Weyts looft de scholen in het naleven van de coronamaatregelen. Leerkrachten doen hun uiterste best om de risico’s op besmetting zo laag mogelijk te houden. De constante switch tussen contactonderwijs en live onderwijs maakt het er voor hen niet makkelijker op. Ik vind het zeker belangrijk dat de inspanningen van de leerkrachten niet vergeten worden. Net als vele andere sectoren, doet het onderwijs zijn uiterste best om kwaliteit te blijven leveren aan hun leerlingen.    Ik vind het positief dat er een eerste stap in de goede richting gezet wordt, maar ik heb twijfels of di...

Theater FroeFroe maakt theaterstukken in verschillende leeftijdscategorieën. Kenmerkend is dat ze gebruikmaken van poppen en figuren. Ik had al vaak gehoord van dit theatergezelschap, maar zag hen nog nooit live aan het werk. Toen ik ontdekte dat ze gratis online theaterstukken aanbieden, wist ik meteen dat ik een stuk van hen wilde zien. Ik scrolde door de lange lijst die beschikbaar is via Vimeopro.com, en besloot het stuk ‘Helena’ een kans te geven. ‘Helena’ is namelijk gebaseerd op het bekende verhaal uit de Griekse mythologie. Daarnaast sluit het ook perfect aan bij de leeftijdscategorie van de eerste en tweede graad secundair onderwijs.    Teleurstellend. Zo zou ik het theaterstuk samenvatten na afloop. Ik ben nochtans een grote fan van theater, maar dit stuk kon mij niet bekoren. Het ene moment was het verhaal langdradig, en het volgende moment leek alle actie samen te komen. Hierdoor werd het te chaotisch naar mijn mening. De muziek was vaak druk en paste niet altijd b...

‘Tsunami’ is het eerste boek in de ‘Adem’-reeks van Nico De Braeckeleer. Het verhaal gaat over Skye en Jazz, die elk hun weg zoeken in het jaar 2165. De negatieve impact op het klimaat heeft ervoor gezorgd dat de wereld onherkenbaar is geworden. Daarbovenop krijgen ze te maken met de Vultures, die alle volwassenen in de nederzettingen vermoorden en de kinderen ontvoeren. Skye, Jazz en hun vrienden gaan op zoek naar Civitas, een plek waar je kan leven zoals voor de natuurrampen. Maar dan dreigt een tsunami hun avontuur te verhinderen.    De verhaallijnen van Skye en Jazz worden afgewisseld, tot ze elkaar ontmoeten. De spanning wordt goed opgebouwd en het verhaal bevat zeker voldoende actie. Ik vond het verrassend dat De Braeckeleer niet met het cliché van ‘onderdanige meisjes’ en ‘stoere jongens’ aan de slag ging. Skye is een stoere meid die opstandig is tegen de wereld rondom haar, terwijl Jazz een gevoelige jongen is die anderen vooropstelt. Ik vind het zeker positief dat het...

Afgelopen weekend verscheen onderstaand artikel in Het Laatste Nieuws. Toen ik de titel las, werd ik onmiddellijk aangesproken om verder te lezen. Ik vind het belangrijk dat ouders achter de school van hun kinderen staan en was benieuwd naar de resultaten die in het artikel besproken worden. Voor scholen is het geen evidentie om kwaliteitsvol onderwijs te leveren en rekening te houden met alle coronamaatregelen.  Dat ouders tevreden zijn met de inspanningen die de scholen leveren, is dus zeker positief.    Het artikel geeft aan dat 92% van de ouders met kinderen in het secundair onderwijs algemeen genomen tevreden is. Ik was erg blij toen ik dit mooie resultaat las. Voor de scholen en leerkrachten is de afwisseling tussen contact- en afstandsonderwijs niet altijd even makkelijk. Zij doen hun uiterste best om jongeren te betrekken in de lessen, kwaliteitsvol onderwijs te leveren en alles veilig te houden. Dat de ouders hierover opgetogen zijn, is voor hen een mooie be...

Na het lezen van de korte inhoud en op aanraden van enkele medestudenten, las ik het boek ‘Zeg iets!’ van Reine de Pelseneer. Ik was benieuwd hoe de schrijfster zou omgaan met de gebeurtenissen in Zaventem in 2016, en hoe ze deze zou verwerken in een jeugdboek.    Het boek gaat over een meisje, Liv, wiens biologische moeder in een kunstmatige coma raakt na de aanslagen op de luchthaven in Brussel. Wanneer ze in het appartement van haar moeder is, wordt een boeketje bloemen geleverd. De jongen die de bloemen komt leveren, Ben, raakt geïntrigeerd door Liv en wil hoe dan ook meer over haar te weten komen. Bij het boeket zit een kaartje van een zekere ‘I.’, maar Liv heeft geen idee wie dit kan zijn. Ze besluit op onderzoek te gaan en haar beginpunt is de bloemenwinkel waar Ben werkt. Zullen Liv en Ben elkaar beter leren kennen? Wie is deze mysterieuze ‘I.’? En komt alles goed met de moeder van Liv?   Het boek las erg vlot en was aangenaam geschreven. Vanaf de eerste pagina we...